Sport

Na današnji dan prije dvadeset godina iznenada je umro velikan kotorskog i svjetskog vaterpola Zoran Gopčević.

Na Olimpijadi u Moskvi 1980.godine proglašen je za najboljeg igrača turnira.

Sa Primorcem je 1986.godine osvojio prvenstvo i Kup Jugoslavije.

Bio je trener Primorca, Budvanske Rivijere, Niša i Spartaka.

„Zoran je svima nama bio uzor, meni lično, a smatram i ostalima iz te generacije bila je privilegija biti i igrati sa njim.
Bio je igrač svjetskog formata,donio je puno toga novog u igri i sjećanje na njega ne može da prestane jer je ostavio dubok trag u jugoslovenskom i svjetskom vaterpolu.
Organizacioni i problemi sa bazenom, uslovili su da dođe do pauze u realizaciji memorijalnog turnira,ali smatram da će se nakon rekonstrukcije steći uslovi, da Primorac ponovo aktivira takmičenje u znak sjećanja na popularnog Džimija", rekao je njegov bivši saigrač,a sada funkcioner u kotorskom klubu Dragan Šako Samardžić.

Nedavno je vaterpolo trener Pavle Vičević pokrenuo inicijativu kod nadležnih organa, da zimski bazen u Škaljarima ubuduće nosi ime Zorana Gopčevića.

“Ta ideja je dugo u mojim mislima, početkom godine dao sam taj predlog na odboru Skupštine vaterpolo akademije “Cattaro”, gdje su praktično svi bivši saigrači, treneri i rukovodioci “Primorca”, iz onog zlatnog doba Zorana Gopčevića.

Ideja je prihvaćena na opšte zadovoljstvo i upućena nadležnim organima u opštini.

Kod nas i u regionu, slični objekti nose imena vaterpolista, kao na primjer u Budvi Dragan Trifunović, u Beogradu Milan Gale Muškatirović i tako dalje.

Rekonstrukcija bazena se približava kraju i ovo je pravi momenat da bazen ponese ime jednog izuzetnog vaterpoliste i čovjeka, kao što je Zoran Gopčević.

Bio sam njegov trener i u “Borcu” i u “Primorcu” i nadam se da će ova inicijativa biti razmotrena”, kazao je Vičević za Radio Kotor i naglasio da se po propisima, tek dvadeset godina poslije smrti određene ličnosti, može dati ime nekom objektu.

Zoran Gopčević je ponikao u vaterpolo klubu “Borac” iz Orahovca i sa 15 godina igrao je za tu ekipu u kvalifikacijama za Drugu ligu.

1972.godine, kada je “Borac” postao drugoligaš, Zoran je prešao u “Primorac”, gdje je ostao do kraja svoje bogate i uspješne igračke karijere.

Sa reprezentacijom Jugoslavije osvojio je 1977. godine srebro na Evropskom prvenstvu u Jenčepingu i bronzu na Svjetskom prvenstvu u Berlinu godinu kasnije, zlato na Mediteranskim igrama u Splitu 1979. i srebro na Olimpijskim igrama u Moskvi 1980. godine.

Sa “Primorcem” je 1986. godine, gdje mu je trener bio, upravo Pavle Vičević, osvojio duplu krunu, prvenstvo i kup SFRJ, stigao je sa kotorskim klubom do polufinala Kupa šampiona, gdje je eliminisan od njemačkog Špandaua 04, a bio je i u kotorskoj ekipi, kojoj je 1978. godine na turniru u Milanu, pripalo drugo mjesto u Kupu pobjednika kupova.

Trenersku karijeru Zoran je počeo 1988. godine u kotorskom klubu, od 1993. godine je trener “Budvanske Rivijere”, sa kojom je 1994. bio prvak SR Jugoslavije.

Trener “Niša” je bio od 1998. godine, zatim je ponovo na klupi “Primorca”, a posljednji klub koji je vodio je subotički “Spartak”.

Zanimljiv je podatak, da je 1978. godine, kada je održan premijerni izbor za najboljeg sportistu Kotora, prvi dobitnik ovog laskavog priznanja, bio upravo Zoran Gopčević, koji je imao čast i da 6. novembra 1984. godine svečano otvori bazen u Škaljarima, nakon čega je odigrana prijateljska utakmica kotorskog kluba sa komšijama iz hercegnovskog “Jadrana”.

 Sjećanje na Zorana nastavlja njegov sin Marko, koji je igrač i trener mlađih kategorija u “Primorcu”.

Dati ime Zorana Gopčevića rekonstruisanom bazenu u Kotoru, bila bi potvrda ljubavi i poštovanja, koje su prema izuzetnoj sportskoj veličini gajili Kotorani i mnogi koji su poznavali nezaboravnog asa.