Politika

“Da li već duže od godinu dana u kulturi našeg grada vlada diletantizam, neznanje, partiokratija? U čije ime se sprovodi mobing, progon zaposlenih, zloupotreba finansijskih sredstava, nepoštovanje zakona”, pitaju se u Opštinskom odboru Demokratske partije socijalista Kotor.

U saopštenju za javnost koje su nam proslijedili navode da su “kultura i kulturni sadržaji samo gomila nekih događaja, bez jasne sadržine i cilja”. Novac se, kažu, ne žali i ne manjka za podobne, koje po pravilu prati atribut-nesposoban.

“I svi ćute, svakojaki NVO i mediji koji su nekad naricali nad kulturnom baštinom našeg drevnog grada.A plate nikad više i koeficijenti bolji, kao nagrade za samovolju i iživljavanje nad svima. Al' pošto nijesmo životinje, kao crni peraški kokot, nema ko dva slova napisati od zavisnih i nezavisnih, privatnih i javnih medija i servisa.
A oni koji nam danas rukovode kulturom grada, iznose pred iste te medije „milione i kamione“, koje oni drugi “dadoše” onim privatnima, a ovi opet nekim NVO-ima i firmama i tako lanac podebeo. Milioni se nabrajaju, ali nikako do kraja da saznamo ko koga kupuje i kome puni džepove. Valja podsjetiti da su obje strane politički partneri, a pritom i trenutna vlast”, saopštavaju iz OO DPS Kotor.

Prije toga, kažu, obavezno prethodi čuvena floskula borbe i brige za kulturu Kotora, želja da joj se vrati stari sjaj. “Ovo posljednje, njima samima zvuči dobro i rado se poštapaju tom krilaticom, jedino nijesu definisali što to zapravo znači  i koliko unazad treba da se vratimo. Zato pitanje: Je li to novi organizovani kriminal urniše kulturu u Kotoru? Ovaj to radi nevidljivo, tiho, sa scenskim osmjehom i lažnom ljubaznošću u maniru čuvenog filmskog ostvarenja režisera Fransisa Kopole. Zajedničko je da ćute i nadležni i nenadležni, jedino se uzdamo da je čuvena trojka u ime naroda spasila grad od nazadovanja. Usvojili smo budžet, pa sad možemo, još jače, da zaoremo po dubini”, poručuju iz OO DPS Kotor.

Kako navode, od daljeg propadanja smo se zaustavili u devedesete, pa nam popovi otvaraju izložbe, a karnevali su poskupjeli kao gremi nagrade ili zlatne palme.

“Izložbeni depoi se pretvaraju u kafe prostor i jeftine suvenirnice, predstavljajući dostignuća novog doba i pionire “slobode“. Evo na primjer: Vicko Bujović bi, sigurni smo, skinuo kapu današnjim preduzetnim menadžerima njegove palate. Dopala bi mu se onako u kompletu. Od boje zidova pa do rigipsanih zidova, koji kriju rane ove palate i vlažne fleke, kojih je na pretek. No, malo štuka i piture i sve je riješeno. Kafić na samom ulasku, kao i brendirana suvenirnica. Za pohvalu je i poslušnost divnih gospođa koje su se školovale da budu etnolozi, istoričari umjetnosti, bibliotekari, profesori jezika, nerjetko magistri. Zavezale su travese i prodaju kafe, sokiće i u nijemoj tišini osluškuju, hoće li biti još strašnije”, navodi se, između ostalog, u saopštenju OO DPS Kotor.