Kultura

Prenosimo reagovanje koje nam je proslijeđeno iz Muzičkog centra Crne Gore, a povodom saopštenja Upravnog odbora Gradske muzike Kotor objavljenog 1. februara ove godine.

U nastavku saopštenje i izjava muzikološkinje Vesne Ivanović koja nam je uz saopštenje dostavljena.

 Upravni odbor Gradske muzike Kotor (GMK) u Otvorenom pismu koje je adresirano i na Muzički centar Crne Gore (MCCG) govori o „dugogodišnjem ignorantskom i ponižavajućem odnosu državnih institucija“ spram njihovog ansambla. Čudi nas povod i reagovanje GMK uzrokovano uvodnim dijelom autorskog teksta Vesne Ivanović, budući da isti u publikacijama MCCG postoji još od 2006. godine. Javnost treba da bude upoznata sa činjenicom da za sve godine postojanja GMK našoj ustanovi nije uputila nijednu inicijativu u cilju uspostavljanja saradnje, te stoga smatramo da argumenti Upravnog odbora, a posebno način na koji ih iznose nijesu na mjestu. S druge strane, MCCG je od svog osnivanja uspješno sarađivao sa Festivalom KotorArt, Sekretarijatom za kulturu Opštine Kotor (KC „Nikola Đurković“), Međunarodnim festivalom klapa Perast i Muzičkom školom „Vida Matjan“.

Uz puno uvažavanje istorijata GMK i doprinosa koji je neosporan, Muzički centar Crne Gore nije osnivač GMK, niti je fokus našeg djelovanja na saradnji sa amaterskim ansamblima, te ostaje samo čuđenje na koji se način taj „ignorantski odnos“ Muzičkog centra manifestuje i da li je Otvoreno pismo putem medija pravi put ka uspostavljanju kontakta sa jednim od stubova kulturnog života Crne Gore.

GMK navodi istorijske podatke koji su svima nama jako dobro poznati, a bogatu muzičku zaostavštinu grada Kotora, njegovih kulturnih poslenika i ansambala niko niti želi, niti može da ospori.

Istaknuta muzikološkinja Vesna Ivanović, čiji uvodni dio autorskog teksta sa naše veb stranice smatrate spornim, upravo radi na afirmaciji kulturne zaostavštine grada Kotora u posebnoj studiji, a vjerujemo da će ona podobnije objasniti sporni momenat koji navodite u pismu.

Muzički centar se dalje neće oglašavati na ovu temu, ali će u skladu sa svojim mogućnostima i kulturnom politikom ustanove, biti raspoložen da ugosti, razgovara i sarađuje sa instancama na lokalnom i državnom nivou.

 (Muzički centar Crne Gore)

IZJAVA MUZIKOLOŠKINJE VESNE IVANOVIĆ

 Poštovani,

 Iskreno mi je žao što su se naši dragi Kotorani osjetili zanemareno vezano za moj tekst na veb sajtu MCCG koji govori o istorijatu CSO. Naravno da je muzička kulturna baština Kotora vrlo važna za Istoriju muzike Crne Gore. Sve što je u oblasti muzičke kulture nastalo u 19. vijeku na Cetinju i Knjaževini CG, nastalo je prvenstvo pod uticajem muzičkog života u Kotoru. U okviru projekta Istorija muzike u 19. i prve polovine 20. vijeka pod pokroviteljstvom CANU, ja se sa posebnom pažnjom, upravo ovih dana bavim bogatom muzičkom prošlošću Kotora, kao sastavnog dijela današnje Crne Gore.

No, u okviru onog teksta, Istorijata Crnogorskog simf. orkestra, koji sam napisala 2006. godine kada je Crnogorski simfonijski orkestar prvi put u istoriji dobio status samostalne institucije od posebnog državnog značaja, meni je bila na umu Knjaževina Crna Gora u kojoj su srodni ansambli, Prva i Druga vojna muzika, takođe imale status samostalnih institucija od posebnog državnog značaja. Uzela sam u obzir da Boka u to vrijeme nije u sastavu Knjaževine, već austrijske vlasti koja nikada ni jednom muzičkom udruženju u Kotoru nije dala državni, nego samo lokalni značaj u okviru amaterizma.

Cilj je bio da se prikaže posebna briga vlasti u samostalnoj Knjaževini - Kraljevini Crnoj Gori, gdje su dvije Vojne muzike imale status državnih institucija od posebnog značaja, kao i samostalnoj državi Crnoj Gori u kojoj se Simfonijski orkestar formira kao državna institucija. Status državnih institucija od posebnog značaja podrazumijeva, između ostalog, i redovno finansiranje iz državnog budžeta na ime plata, nabavke instrumenta, školovanja muzičara, itd. Takav status, po prirodi stvari, ni jedan kotorski ansambl nije mogao imati u okviru Knjaževine Crne Gore. Na žalost, i pored nekoliko gostovanja orkestra i hora pjevačkog društva „Jedinstvo“ iz Kotora na Cetinju, koja su često i onemogućavale austrijske vlasti, i pored značajnog uticaja na muzički život Cetinja, nije bilo moguće da u tekstu o istorijatu govorim o ansamblima koji su u formalno-pravnom smislu bili dio lokalnog, gradskog amaterizma u okviru druge države.

 S poštovanjem, Vesna Ivanović