Kultura

KotorArt Trio, koji čine izuzetni umjetnici Ratimir Martinović (klavir), Aleksandar Tasić (klarinet) i Dmitrii Prokofiev (violončelo), održaće koncert u Kotoru, u Katedrali Sv. Tripuna, sjutra sa početkom u 19 sati. Ulaz je slobodan, a koncert je organizovan od strane Bokeljske mornarice i Festivala KotorArt, u okviru Tripundanskih svečanosti.

Koncert kamerne muzike, na inicijativu umjetnika, posvećen je nedavno preminulom kotorskom župniku, don Antonu Belanu. 

„Svirati u Kotoru za mene je uvijek posebno iskustvo. Ovog puta naročito jer smo opet okupljeni u kamernom sastavu koji je od početaka imao ideju da izvrsnošću promoviše festival i grad, i što će od sada, u malo izmijenjenom sastavu, intenzivnije činiti van naših granica. Takođe, sasvim poseban ton ovom koncertu daje posveta don Tonćiju koji nas je prerano napustio. On je jedan od malobrojnih koji je nosio toliko epiteta pravog Bokelja. Njegov odlazak je veliki gubitak ne samo za Crkvu, porodicu i sve koji su ga poznavali već i za Boku kakvu su on i još nekolicina drugih čuvali svojim posvećenim životnim primjerima. Svih ovih godina bio je podrška našim naporima i na tome ćemo mu uvijek biti zahvalni. Nedostajaće nam taj blagi, obrazovani, duhoviti, pitomi čovjek, pravi primjer Bokelja,  u svom najljepšem značenju“- izjavio je Ratimir Martinović, pijanista i direktor KotorArta.

Don Tonći bio je dugogodišnji generalni vikar Kotorske biskupije, vrsni poznavalac istorije i nezaobilazni sagovornik mnogih istraživača bokeljskih tema.

Svetost nije ekskluzivitet! Ona pripada svima. Svaki čovjek, ama baš svaki, tu svetost postiže na svoj, vlasiti način, ako to želi. - podsjećao je don Tonći prilikom brojnih vjerskh praznika, uvijek pozivajući ljude na mir, toleranciju, zajedništvo, humanost, molitvu, ljubav i praštanje.

Budući da je ovo godina u kojoj se slavi 250 godina od rođenja jedinstvenog umjetnika, Ludviga van Betovena /L. v. Beethoven/ na repertoaru tria će se naći i Trio ovog kompozitora, komponovan 1797. godine iz opusa 11 u B duru.  Pored Betovenovog, umjetnici će izvesti i tria Bramsa i Glinke.

U nastavku biografije umjetnika.

Ratimir Martinović, pijanista

Visoki intelektualizam, briljantna tehnika i originalnost, istovremeno suptilno lirska i moćno dramatična zvučanja sa bezbrojnim alhemijskim tonskim nijansama, obezbijeđuju pijanisti Ratimiru Martinoviću posebno mjesto i status među umjetnicima svoje generacije.

Od najranijih dana beskompromisno posvećen izvrsnosti u muzičkom izvođaštvu, Martinović je prešao put od mladog talentovanog pijaniste koji se kroz godine usavršavanja u okviru obrazovnih institucija, majstorskih kurseva i koncertnih podijuma širom planete, formirao u zrelog umjetnika karakterističnog izraza, profila i koncepta.

Rođen u Kotoru, nakon klase Emilije Sposojevičeve, preko novosadskih profesora Frederika

Stankovića i Arba Valdme, našao je višegodišnjeg pedagoga u Kemalu Gekiću, jednom od najvećih virtuoza današnjice. Iako repertoarski i izražajno drugačijih usmjerenja, Martinović je kod Gekića učio punih sedam godina na Akademiji umetnosti u Novom Sadu i Internacionalnom univerzitetu Floride u Majamiju (SAD). Diplomirao je 1999. resitalom na kom je izveo Bahove Goldberg varijacije, Šopenove Četiri balade, Betovenovu Hamerklavir Sonatu i Prokofjevljevu Tokatu. Magistrirao je 2002. dirigujući i svirajući djela Mocarta i Hajdna, uz cjelovečernji Bahov resital.

Svestranost i nesvakidašnjost umjetničke ličnosti Ratimira Martinovića ne ogleda se samo u njegovim repertoarskim aspiracijama već se reflektuje i u dijapazonu njegovih djelovanja usmjerenih na unapređenje muzičke umjetnosti na prostorima sa kojih je potekao. Martinović je osnivač i direktor jedne od najuglednijih svetkovina umjetničke muzike na prostoru Balkana – festivala KotorArt u rodnom gradu, u okviru kog već 18 godina gostuju najznačajnija imena iz svijeta muzike. Štaviše, festival često programski referira na brojne aktuelne društvene teme, koje bivaju isprepletane sa muzikom, tvoreći nova zvučna svjedočanstva našeg doba. Martinović je aktivan i na pedagoškom planu - jedan je od najmlađih redovnih profesora u istoriji Univerziteta u Novom Sadu, imajući privilegiju da u svojoj klasi od svoje 24. godine samostalno formira generacije mladih pijanista.

Princip konstantnog ulaganja napora da se djeluje iznad svih prihvaćenih, dobro uhodanih standarda, vremenom je postao Martinovićev lični i umjetnički kredo koji njegova ostvarenja uzdiže, ne rijetko, u neslućene visine. Nastupio je na preko 700 koncerata, sa preko 60 orkestara u Evropi, Aziji, Južnoj i Sjevernoj Americi u dvoranama kao što su Karnegi hol - Štern auditorium (Njujork), Park muzike (Rim), Rudolfinum i dvorana Dvoržak (Prag), Oriental art centar (Šangaj), dvorana Glen Gould (Toronto), Lisinski (Zagreb), Art centar (Seul), Međunarodni dom muzike (Moskva) te u Tokiju, Santa Barbari, Londonu, Vankuveru, Helsinkiju, Tubingenu, Braziliji, Pekingu, Fukuoki i drugdje, širom sveta. Među orkestrima sa kojima je svirao su i simfonijski orkestri Berlina, Istanbula, Meksika, Češkog radija, Tajlanda, Helsingborga, Plovdiva, Beograda ili kamerni orkestri Konzervatorijuma Čajkovski, Kalinjingrada, orkestar Viotti i brojni drugi. Martinović je čest gost žirija klavirskih takmičenja u Italiji, Velikoj Britaniji, Južnoj Africi, Turskoj, Njemačkoj, Hrvatskoj kao i voditelj majstorskih radionica klavira u Japanu, Portugalu, SAD, Poljskoj i drugdje.

 Snimio je tri kompakt diska, jedan sa Goldberg Varijacijama J. S. Baha, drugi sa djelima Baha, Mocarta, Šopena, Bramsa i Prokofjeva dok posljednji sa kompletnim klavirskim opusom Vasilija Mokranjca izlazi u novembru 2019. godine.

Upravo je Vasiliju Mokranjcu (1923-1984.), jednom od najvećih kompozitora ovog dijela Evrope, Martinović posvećen od 2016. godine, čiji je kompletan klavirski opus premijerno izveo na gotovo trosatnom reistalu u Beogradu iste godine. Zajedno sa porodicom Mokranjac, Martinović je osnivač i predsednik fondacije Vasilije Mokranjac čiji je cilj očuvanje i unapređenje ostavštine velikog kompozitora, kao i plasman njegove muzike u regionalnim i svijetskim okvirima. Do sada je već realizovana digitalizacija cjelokupnog Mokranjčevog klavirskog opusa.

Aleksandar Tasić, klarinetista (Vranje, 1976) je jedan od najprominentnijih klarinetista svoje generacije. Studije klarineta završio je i magistrirao na Akademiji umetnosti u Novom Sadu u klasi prof. Nikole Srdića. Usavršavao se kod prof. Rikarda Moralesa (Julliard School of Music – Njujork, SAD), prof. Majkla Kolinsa (Royal Academy – London, Engleska), prof. Mišela Arinjona (Conservatoire Nacional Superier de Music – Pariz, Francuska) i Džima Ognibena – basklarinetiste Metropoliten Opere.

Na takmičenjima učenika i studenata muzike Jugoslavije osvajao je prve nagrade, a prvu nagradu je osvojio i 1998. godine na takmičenju Muzičke omladine Laureati Orfeja. Univerzitet u Novom Sadu mu je dodijelio Izuzetnu nagradu za umjetničku djelatnost.

Kao solista nastupao je sa Festivalskim orkestrom UBS Verbier Festival Orchestra (Švajcarska), Filharmonijom Novosibirska, Simfonijskim orkestrom Akademije umetnosti iz Novog Sada, Umetničkim ansamblom Stanislav Binički Vojske Srbije, Vojvođanskim simfonijskim orkestrom, Crnogorskim simfonijskim orkestrom, Beogradskim gudačkim orkestrom Dušan Skovran, Novosadskim kamernim orkestrom, Žebeljan orkestrom, Gudačkim orkestrom Camerata Panonnica, na koncertnim podijumima širom Srbije, regiona i Evrope.

Nastupao je na značajnim festivalima u Srbiji i inostranstvu, kao što su BEMUS, NOMUS, NIMUS, Međunarodna tribina kompozitora, Les Classiques de Villars (Švajcarska), Verbier Festival & Academy (Švajcarska), Reveries Musicales de Villars (Švajcarska), Y4Y – Bankok (Tajland), Muzički festival u Šlos Elmau (Schloss Elmau, Njemačka), Kotor-Art i A-Tempo (Crna Gora), Ohridsko leto (Makedonija), Granada Music Festival (Španija), Siena Summer Festival (Italija), Festival u Ljubljani (Slovenija), Mostarsko Proljeće (BiH) i Bregenzer Festspiele (Austrija).

Od 2000-2006. godine Aleksandar Tasić je bio solo klarinetista UBS Verbier Festival Orchestra (Švajcarska) sa kojim je nastupao u značajnim koncertnim salama svijeta, pod palicom slavnih dirigenata kao što su Džejms Livajn, Zubin Mehta, Kent Nagano, Volfgang Savališ, Valeri Gergijev, Klaudio Vandeli i drugi. Od 2006. godine stalni je solo klarinetista Verbier Festival Chamber Orchestra iz Švajcarske.

Od osnivanja Verbier Festival Junior Orchestra 2013. godine, radi kao ‘coach’ i jedan je od selektora za klarinet i drvene duvačke instrumente u tom omladinskom međunarodnom orkestru.

Snimao je za televizijske i radio stanice u zemlji i inostranstvu: RTS, BBC, ART TV, Nederland Radio 4, Mezzo, Medici TV. Na Akademiji umetnosti u Novom Sadu je redovni profesor Kamerne muzike, a od 2016. godine je profesor klarineta na FILUM-u u Kragujevcu. Od 2007. godine svira u kamernom duu sa gitaristom Zoranom Krajišnikom sa kojim je snimio CD Ben Ritmato e Deciso sa muzikom za klarinet i gitaru. Član je Kotor-Art tria koji čine pijanista Ratimir Martinović i violončelista Dmitri Prokofjev, sa kojima je nastupao na najprestižnijim festivalima u zemlji i inostranstvu.

Bio je član žirija na mnogobrojnim domaćim i međunarodnim takmičenjima za klarinet i kamernu muziku. Aleksandar Tasić je predstavnik čuvenog proizvođača opreme za duvačke instrumente, Vandoren (www.vandoren.com) iz Francuske, kao i američke kompanije Royal (www.royal-musical.com) koja izrađuje vrhunske klarinete.

Dmitrii Prokofiev, violončelista. Rođen je u Moskvi. Moskovski konzervatorijum je završio 2003. godine, a 2005. godine postdiplomske studije u klasi profesorke Natalije Gutman. Pobjeđivao je na omladinskim međunarodnim takmičenjima (Rusija, Italija, Austrija). Pobijedio je na međunarodnom takmičenju „A. Tansman“ (Poljska, 1998). Pobjednik je i dobitnik specijalne nagrade televizijskog kanala „Kultura“ na međunarodnom takmičenju „P.I. Čajkovski“ (Rusija 2002). Pobjednik je i dobitnik specijalne nagrade Zagrebačke filharmonije na međunarodnom takmičenju A. Janigro (Hrvatska,2008).

Od 2000. godine je solista državnog kamernog orkestra „Moskovski virtuozi“ pod rukovodstvom V. Spivakova. Od 2008. godine predaje violončelo na Moskovskom državnom konzervatorijumu„P.I. Čajkovski“.

Kao solista nastupao je u mnogim gradovima Rusije i u inostranstvu. Solo koncerte je održao na prestižnim mjestima kao što su Auditorium du Louvre u Parizu i Rudolfinum u Pragu. Kao solista svirao je u pratnji simfonijskih orkestara s dirigentima I. Golovčinom, M. Gorenštejnom, V. Spivakovim, J. Bašmetom, A. Rudinom, V. Poljanskim, L. Nikolajevom, D. Orlovom, V. Simkinom, R. Ledo (Španija), S. Vlasovom, M. Horvatom (Austrija), L. Korčmarom, E. Buškovom, A. Skuljskim, Z. Milerom (Češka) i G. Rinkjavičusom.

Učesnik je međunarodnih muzičkih festivala među kojima su festival Vladimira Aškenazija (Finska), festival u Krojtu (Njemačka), festival u sjećanje na Olega Kagana (Moskva), festival „Moskovska jesen“, Muzički festival u Viborgu, festival „Primavera classica“ (Moskva), muzički festival u Kolmaru (Francuska), Piano Festival u Antaliji, festival „Decembarske večeri“ (Moskva). Solo koncert koji je održao u maju 2003. godine u okviru međunarodnog festivala u Bergenu (Norveška) norveška štampa je proglasila za najbolji koncert u sezoni.

U kamernoj muzici saradjivao je sa najznačajnijim imenima klasične muzike kao što su Vladimir Spivakov, Džesi Norman, Natalija Šahovskaja, Natalija Gutman, Eliso Virsaladze, Edvard Bruner, Žan Giju, Ilja Gringolc, Olga Kern, Aleksandar Kobrin, Mihail Simonjan, Mihail Lidski, Jekaterina Skanavi, Elena Revič, Nikolaj Sacenko, Nikolaj Luganski...

 Prvi kompakt disk D. Prokofjev je snimio u šesnaestoj godini s profesorom Moskovskog konzervatorijuma Aleksejem Nasedkinom (sonate za violončelo i klavir D. Šostakoviča i E. Griga). Godine 2004. kompakt disk je izdao s pijanistom Aleksandrom Kobrinom (djela Debisija, Bramsa, Šumana i Paganinija).

( saopštenje PR službe Međunarodnog festivala KotorArt)