Društvo

Približavanje trenutka konačnog definisanja međusobnih bilateralnih odnosa Crne Gore i Republike Hrvatske, čemu svjedočimo na osnovu medijskih tekstova, kroz partikularno i stepenasto rješavanje pojedinačnih pitanja uz, najblaže kazano, divergentno ponašanje naše vlade i nedovoljno, neprecizno i nejasno definisanih principa državne politike u pogledu međunarodnih odnosa sa aspekta suverenosti i ustavnopravne odgovornosti, o kojima je najprije i na konkretnim primjerima principijelno progovorio i pokrenuo javni diskurs Savjet NVO Boke Kotorske, nas obavezuje na novo javno oglašavanje.

Posmatrajući napore Vlade u pogledu ispunjenja jedinog nespornog i navodno plebiscitarno prihvaćenog političkog cilja kako od političkih subjekata, tako i od akademske zajednice, nevladinog sektora i građana, pristupanja u članstvo EU i shodno tome, načina rješavanja seta ispostavljenih zahtjeva od strane Republike Hrvatske, smatramo, predstavljaju paradigmatičan primjer kontinuiranog neprincipijelnog i nekonzistentnog pristupa međunarodnim odnosima naše vlade, koji se već ustalio u vođenju državne politike na unutrašnjem planu. Naime, Savjet NVO Boke Kotorske ne spori cilj tj. članstvo naše države u EU, ne spori napore u rješavanju seta isporučenih zahtjeva Republike Hrvatske i, posebno, ne spori unapređivanje položaja hrvatske nacionalne manjine u Crnoj Gori tj. u Boki Kotorskoj, prije svega. 

A, što je onda sporno !?

Jednostavno, sa aspekta javnog mnjenja koje drži do državnog suvereniteta i narodnog dostojanstva i integriteta a ne ideološkog konstruktivizma i političkog poltronizma, sporna je politika i način na koji to naša vlada radi. Ključni primjer, prije svega nekoliko dana imamo usvojen zaključak Evropskog parlamenta : „Neriješeni bilateralni sporovi ne smiju se koristiti za blokadu pristupanja zemalja članica,“ stoji u Rezoluciji EP na kome je Savjet NVO Boke Kotorske i zasnivao svoj pristup međudržavnim odnosima sa Republikom Hrvatskom i prije usvajanja ovog zaključka u evropskom parlamentu. 

Što ovdje nije jasno !?

Ovaj zaključak podvlačimo iz dva razloga :

- prvo, ovo je stav utvrđen na osnovu tzv. Kopenhaških kriterijuma i standarda(1) koji se primjenjuju kod utvrđivanja stepena spremnosti države kandidata za pristupanje Evropskoj Uniji, predstavlja dio unutrašnje pravne legislative EU i odnosi se isključivo na države članice. Ovim je bjelodano jasno da ovaj zaključak, ne može biti kontrafaktualno primijenjen ni na uslovljavanje naše države, i da se uslovljavanje javlja kao posljedica zloupotrebe konsezualnog načina odlučivanja u samoj Evropskoj Uniji od strane njene članice Republike Hrvatske. Uz to, država Hrvatska se još u decembru 2002.godine, svojom saborskom Rezolucijom o pristupanju Evropskoj Uniji(2) obavezala na poštovanje kopenhaških kriterijuma i razvoj i unapređivanje dobrosusjedskih odnosa sa svim svojim susjedima.

- drugo, u međunarodnom javnom (prije svega) pravu primarni odnos među državama, sa aspekta suvereniteta, se zasniva prevashodno na principima reciprociteta, „reciprocus: koji odlazi i vraća se“. To znači da se, uzajamnost u postupcima i odnosima između dvije države, podrazumijeva. To, dalje znači da jedna država ima pravo da, građane i interese druge države, tretira jednako ili na isti način kako ta druga država tretira njene građane i interese. U konkretnom slučaju naša država ima i interes i argumente da se ovaj princip u potpunosti primijeni i kod definisanja konačnih bilateralnih odnosa sa Hrvatskom. Iz naprijed navedenog slijedi da, državna politika i politika naše vlade u međunarodnim odnosima pa i u odnosima sa Republikom Hrvatskom, ukoliko želi da poštuje svoj Ustav(3) i svoje građane i istovremeno bude međunarodno poštovana, mora da se temelji na poznavanju i primjeni usvojenih principa i pravila međunarodnog javnog prava, poštovanju svog Ustava i poštovanju javnog mnjenja i građana, nadasve. 

Odnosno, ako nastavi sa politikom koju praktikuje pod kontrolnom palicom sadašnjeg vrha Ministarstva spoljnih poslova, to neće značiti i predstavljati ništa drugo do, manifestaciju potpunog profesionalnog diletantizma i političkog voluntarizma, ili već naprijed konstatovanog političkog i ideološkog konstruktivizma i poltronizma suprotnog izraženoj većinskoj i demokratskoj volji žitelja Crne Gore. 

Odnosno, to će biti državna politika suprotna političkim, demokratskim i civilizacijskim postulatima iznjedrenim litijskim pokretom i potvrđenim 30-avgustovskim izborima 2020.godine, a potvrđivanje kontinuiteta državne politike emanirane i praktikovane od strane bivšeg režima i suprotna prirodnom istorijskom kontinuitetu i autentičnom istorijskom nasljeđu Crne Gore. Odnosno, to će biti pseudoistorijski kontinuitet državne politike savremene Crne Gore utemeljen na suštinskoj reviziji antifašističkog bića našeg naroda, svojevrsni vid reafirmacije i revitalizacije zaključaka petrovdanske skupštine na Cetinju 1941.godine i ideologije Sekule Drljevića i potpuni otklon od državne politike svetorodne loze Petrovića. Odnosno, to će biti državna politika koja našu državu, ni na unutrašnjem ni na međunarodnom planu, neće potvrđivati kao nespornu istorijsku tekovinu već, naprotiv, kao iznuđenu političku tvorevinu suprotnu svom istorijskom biću i narodnoj solidarnosti, a u funkciji jedne organizovane, interesne, ideologizovane i indoktrinisane grupe i spoljnjih centara moći. Odnosno, ako se ovako nastavi to će biti, nažalost i pravi odgovor na postavljeno pitanje : Zašto smo tu, gdje jesmo !!!

Predsjednik Savjeta NVO Boke Kotorske dr Mašan Ercegović                                                                                                                                                                         

Foto: Radio Kotor arhiva- ilustracija