Društvo

Mitropolit crnogorsko-primorski  Joanikije služio je danas svetu arhijerejsku liturgiju u Crkvi Svetog Đorđa u Orahovcu.

Povod je praznik „Prislužba hrama Svetog Đorđa Pobjedonosca – Đurđic“.

Mitropolit se u besjedi osvrnuo na istorijat crkve i ljude koji su je gradili, „čuvali čistu vjeru i takvu je predali potomcima kao najveće bogatstvo“.

„Raduju se vaši preci koji su ovu svetinju podizali, čuvali je i obnavljali, njoj bili vjerni u svim vremenima i u najtežim trenucima. Raduju se što se sabirate ovdje u ovu divnu svetinju, što je ljubite, što je obnavljate, ukrašavate. Najveći ukras ovoga svetoga hrama je vjerni Božiji narod kada se sabere na svetu službu Božiju kao ovo danas povodom jesenje slave, a Sveti Georgije je takav svetitelj da sve što je vezano za njega, za naš narod je uvijek imalo veliki značaj“, kazao je između ostalog mitropolit Joanikije.

Mitropolit se zahvalio ocu Jovanu i crkvenom odboru kao i svima onima „koji se brinu oko ljepote ovog doma Božijega, oko svetog bogosluženja i koji pomažu sveštenike da bi što više učinili i da bi što više dobra bilo među nama“.

Radovi na Crkvi Sv. Đorđa u Orahovcu, jednom od najstarijih pravoslavnih hramova u Boki Kotorskoj, završeni su u decembru 2020.

Sredstva su prikupljena donacijama pomoraca, mještana, kao i prijatelja Orahovca.

Istorijski podaci o Crkvi Sv. Đorđa (XVI–XVII v.). Mala Crkva Sv. Đorđa, sa prelomljenim gotičkim svodom, posjeduje zidni ukras očuvan na zidnim površinama sa istočne strane, dok je onaj sa zapadne strane nepovratno uništen šezdesetih godina prošlog vijeka, prilikom dogradnje nesrazmjerno velike priprate. Od tada, čitav prostor stare crkve pretvoren je u oltarski prostor proširene i produžene građevine. Tematiku i njen raspored, i pored znatnih oštećenja živopisa, nije teško utvrditi. Pored prikaza pojedinačnih figura u prvoj zoni na južnom zidu, prikazani su svetitelji: Spiridon, Kiril, Nikola, Dimitrije, arhanđel Mihail, a na sjevernom Sv. vrači Kozma i Damjan, Sv. Đorđe ubija aždaju, Sv. Alimpije, nepoznati arhijerej, i na istočnom arhiđakon Stefan, četiri neidentifikovana arhijereja u apsidi i nepoznati arhiđakon. U drugom redu iznad stojećih figura prikazani su Veliki praznici: Rođenje Hristovo, Sretenje, Krštenje, Vaskrsenje Lazarevo, Ulazak u Jerusalim, Raspeće Hristovo, Vaskrsenje Hristovo, Silazak u ad, na istočnom zidu su Blagovijesti, u polukaloti Bogorodica Oranta sa Hristom na grudima i u vrhu trijumfalnog luka donji dio scene Vaznesenje Hristovo. Poviše ovih scena na podužnom svodu stare crkve poređano je 16 poprsja proroka, a iznad, u tjemenu svoda, četiri vida Hrista u medaljonima: Hrist iz Vaznesenja, Pantokrator, Hrist na prijestolu i Emanuel. Nije poznato kada je crkva podignuta, autori i koje su godine nastale freske u njoj. Ikonografski, u ovom ansamblu zidnih slika sve je uglavnom uobičajeno, osim što je na istočnom zidu, u sceni Vaznesenja, Bogorodici u ruke stavljen ubrus sa Hristovim likom. Lica figura majstor prikazuje deformisana i melanholičnog raspoloženja. Naslikane figure pate od disproporcionalnosti, a posebno su naglašeni nelogično izduženi dugi prsti (scena Vaznesenje Hristovo). Oko glava svetitelja ispisane su signature arhaičnim neujednačenim slovnim znacima i, uglavnom, nepravilno. Ovaj fresko-slikar ostvario je zanimljivo djelo s obilježjima manirističkih tendencija.

Istorijski podaci o crkvi preuzeti iz Leksikona likovne umjetnosti Crne Gore - Crnogorska akademija nauka

Fotografija: Željko Drašković - Mitropolija crnogorsko-primorska

Predrag Nikolić