Društvo

Predstavnice Centara za žensko i mirovno obrazovanje Anima danas su u podne na  Trgu od oružja organanizovale performans, kako bi podsjetiti građane/ke Crne Gore na opsadu Sarajeva 06. aprila 1992. godine.

U nastavku saopštenje Anima.

,,Šestog aprila 1945. godine oslobođeno je Sarajevo od okupatora. 47 godina kasnije 6. aprila 1992., Sarajevo je napadnuto od strane JNA pod komandom rukovodstva Srbije i Crne Gore uz podršku značajnog dijela stanovništva tih država. Počinje rat u Bosni i Hercegovini i opsada grada u narednih 1425 dana. U najdužoj opsadi jedne prestonice od Drugog svetskog rata, život je izgubilo 14.011 hiljada žrtava. Ubijeno je 1601 dijete, ranjeno više od 50.000 građana. 17 000 izbjeglica iselilo je iz jednog u drugi dio grada. Prema procjeni više od 480.000 projektila ispaljeno je na grad. U ratu u Bosni ubijeno je preko 97.000 ljudi, 2.2 miliona građana je moralo da napusti svoje domove, 20.000 hiljada žena je silovano, većim dijelom Bošnjakinje.

29 godina nakon opsade Sarajeva istina o ratu u Bosni nije jedinstvena. Proces suočavanja sa zločinima iz ovog rata i utvrđivanje krivice i odgovornosti ideologa, komande i odgovornosti, izuzev sudskih odluka Međunarodnog suda u Hagu i nedostatnih sudskih procesa u lokalnim sudovima skoro da nije ni započet. Politička i moralna odgovornost aktuelnih vlastodržaca je maskirana konstrukcijama poželjnije prošlosti i stalnim podrgrijavanjem nacionalnih podjela.

29 godina nakon opsade Sarajeva, Crna Gora je moralno i ekonomski razoreno društvo. Učestvovanje u ratovima devedesetih bez sprovedene tranzicione pravde i suočavanja daje rezultate u nacionalnim i vjerskim tenzijama na “stalnoj ivici građanskog rata”. Smjena dugogodišnje političke elite nije dovela do pomaka na planu prihvatanja odgovornosti i uvažavanja žrtava. Ideje revizionizma zločinačke prošlosti i relativizacije učinjenih zločina su još prisutnije i zlokobnije.

Na današnji dan 29 godina nakon opsade Sarajeva, ono što se desilo u naše ime nas obavezuje da se sjećamo, da tražimo pravdu za žrtve kao i odgovornost inspiratora i organizatora a ne samo neposrednih izvršioca. Osim uvažavanja patnje i moralne obnove ovo je neophodno i da bi se sačuvao mir u Crnoj Gori.

STOP NEGIRANJU I RELATIVIZCIJI ZLOČINA; STOP REVIZIONIZMU;TRANZICIONA PRAVDA ZA RATOVE DEVEDESETIH MORA BITI PRIORITETNA”, navodi se u saopštenju.